«نه در غربت دلم و شاد و نه رویی در وطن دارم» مصداقی دقیق از شرححال درونیِ وینگر جدید یوونتوس در این روزها است. با رسمی شدن خبر انتقال فدریکو کیهزا به یووه در روز دوشنبه، این بازیکن با موجی گسترده از نفرین و سیلی از اتهامات فلورانسیها روبه رو شده است؛ اوضاع برای او در سیاره یوونتوس نیز چندان تعریفی نیست و شمار قابلتوجهی از تیفوسیهای بیانکونری نیز با ترشرویی و سردی، ورود او به این منظومه را نگریستند. در شرایطی که این بازیکن 22 ساله نیازمند توجهاتی به مراتب مثبت برای شروعی پر قدرت و با انگیزه است، استمرار این واکنشها میتواند در روحیه و مدتزمان موردنیاز برای جا افتادن و هماهنگی او با یوونتوس نیز اثرگذار باشد. ماریو اسکونچرتی نویسنده و مفسر قدیمی روزنامه Corriere della Sera نیز همسو با این نگاه، در یادداشتی کوتاه، از رفتارها و اکنش طرفداران ویولا در قبال فدریکو کیهزا انتقاد کرد و از مسئولان فیورنتینا خواست تا در قبال این رفتارهای ناشایست موضعگیری قاطعانه کند.
کیهزا را هنوز نمیتوان بازیکنی کامل نامید هرچند مطمئنم یووه میتواند از او یک بازیکن بزرگ بسازد. شخصاً به موفقیت او در یوونتوس بسیار امیدوار هستم و این را به عنوان یک فلورانسی میگویم. یک فلورانسی که هرگز در میان منتقدین این روزهای او نیست و مثل سایر همشهریهایش او را به خیانت مهتم نمیکند.
معتقدم او به اندازه کافی علاقهاش به ویولا را نشان داد و تا روزی که در این باشگاه بود نیز در خدمت خواستهها و اهداف آن تلاش کرد. هجمه غیرمنصفانه این روزها بیرحمی و بیادبی محض در قبال این بازیکن است؛ من توقع دارم باشگاه فیورنتینا در قبال این واکنشهای ناعادلانه موضعگیری کند و به این سلاخی غیراخلاقیِ به راه افتاده در عرصه عمومی پایان دهد.
کیهزا 4 فصل در فیورنتینا بازی کرد و با درخشش در این تیم و جلبتوجه بیانکونری، مزد خود را گرفت و به یکی از باشگاههای بزرگ ایتالیا منتقل شد. 60 میلیون یورویی که او عاید باشگاه سابقش کرد به مثابه هدیه او به پاس زحماتی بود که فیورنتینا در این سالها برای او کشیده. آیا همین برای بدرقه شایسته از او کافی نیست؟ دست از سر او بردارید؛ فدریکو این روزها تنهاست و این رفتار به هیچوجه سزاوار او نبوده و نیست.
قرار گرفتن در سیستم یوونتوس و بازی در رقابتهای اروپایی کیهزا را در آیندهای نهچندان دور به بازیکنی با استاندارهای بینالمللی تبدیل خواهد کرد. پیوستن به یووه این اجازه را به او خواهد داد که نقشی تعیینکننده در جمع بیانکونری پیدا کند. امیدوارم در باشگاه جدیدش فراموش نکند که: با تیم هماهنگ باشد و اصراری به حرکات انفرادی نداشته باشد، عادت پایین نگه داشتن سرش در طول بازی را ترک کند و سعی کند بیشتر همتیمیهایش را ببیند.